امروزه انواع مختلف بتن ها در دنیا در حال توليد است که براساس مشخصاتی چون وزن، مقاومت، کيفيت، مصالح بکار رفته و کاربرد آنها قابل دسته بندی می باشند. بتن معمولی یا Plain Concrete همانگونه که از نام آن مشخص است، یکی از متداول ترين نوع بتن است که دارای سنگدانه های با وزن معمول و متعادل است. در واقع تفاوت بتن معمولی با سایر انواع بتن در وزن سنگدانه های آن است. بتن معمولی از آب، سیمان پرتلند و سنگدانه های دارای وزن متعادل به وجود می آید. به بتن معمولی، بتن با وزن معمولی و یا با مقاومت معمولی نیز گفته می شود. با بکارگیری سنگدانه های سبک در بتن، بتن های سبک يا بتن های سبکدانه توليد می شوند. به این ترتیب وزن مخصوص بتن سبک بسیار کمتر از بتن ساخته شده با سنگدانه معمولی می شود. در ساخت بتن های سبک، مهمترین عامل سبک بودن وزن آن است و میزان مقاومت در درجه اهمیت بعدی قرار دارد، و به همین علت آیین نامه ها معمولا حداکثر میزان وزن آن را بیان می کنند.
خصوصیات بتن معمولی:
بتن معمولی برای شکل گیری دارای خصوصیات ویژه ای است در اینجا به دو مورد از آنها اشاره کرده ایم.
-
این نوع بتن بسته به رطوبت اتمسفر، نرمی سیمان و غیره دارای زمان گیرش بین 30 تا 90 دقیقه است.
-
گسترش مقاومت بتن معمولی بعد از 7 روز شروع می شود. مقاومت رایج بتن 10 مگاپاسکال (1450 PSI) تا 40 مگاپاسکال (5800 PSI) است. حدودا بعد از 28 روز، 75 تا 80 درصد مقاومت کل حاصل می شود. تقریبا در روز 90، 95 درصد استحکام و قدرت بتن به دست می آید.
فاصله
فاصله
