پژوهشگران دانشگاه RMIT در پژوهشی به بررسی قابلیت استفاده از لباس‌های ایزوله پلاستیکی در بتن سازه‌ای پرداختند. هدف از این پژوهش کاهش مقدار زباله‌های تولید شده توسط بیماری همه‌گیر کرونا، کاهش فشار زسیت محیطی ناشی از افزایش این گونه پسماند‌های اضافی در محل‌های دفع و همچنین بهبود ویژگی‌های مکانیکی بتن است.
آنها دریافتند که افزودن درصد‌های مختلف از لباسای ایزوله خورد شده در طرح مخلوط بتن نه تنها باعث تقویت خصوصیات مکانیک بتن بلکه باعث بهبود کیفیت کلی بتن می‌شود. این ممکن است به این دلیل باشد که لباس‌های محافظتی خرد شده پیوند محکم‌تری با ماتریس سیمان ایجاد می کنند که در نتیجه منجر به محدود کردن ریز ترکها و افزایش کیفیت بتن می شود.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که تأثیر پیوند محکم میان ماتریس سیمان و لباس‌های ایزوله خرد شده به ترتیب باعث افزایش 15.5%، 20.6%، 11.73% درصدی مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مدول الاستیسته و نهایتاً بهبود ویژگی‌های مکانیکی بتن می‌شود.
